Page 87 - ΜΕΛΕΤΗ ΤΕΛΙΚΟ SOS

εργαζοµένων προβάλλει κυρίως υποκειµενικά επιχειρήµατα, αναγόµενα στις στάσεις των µερών κατά τις διαπραγµατεύσεις. Τούτο είναι, ενδεχοµένως, δηλωτικό της ασυµµετρίας ισχύος των µερών, σε ό,τι αφορά τη νοµική υποστήριξή τους κατά τις διαπραγµατεύσεις : η εργοδοτική πλευρά, συνήθως, φροντίζει οι απόψεις της να ενδύονται νοµική διατύπωση που ανταποκρίνεται στη διαπραγµατευτική της θέση, ενώ συχνά η εργατική πλευρά δεν έχει τη δυνατότητα αυτή. Ορισµένες από τις εν λόγω υποθέσεις µεσολάβησης ήταν στην πραγµατικότητα ψευδοερµηνευτικές : ήταν αρκετή η γραµµατική ερµηνεία της διάταξης, γιατί η αρχική ρύθµιση ήταν στην πραγµατικότητα σαφής και δεν έχρηζε περαιτέρω διασάφησης. Και σε παρόµοιες περιπτώσεις, πάντως, το θέµα ήχθη υποχρεωτικά στη διαιτησία, δεδοµένου ότι κατατέθηκε σχετική αίτηση µεσολάβησης και τα δύο µέρη ενέµειναν στην 9 υποστήριξη αντίθετων ερµηνευτικών εκδοχών, παρά το πασίδηλο της ορθής ερµηνείας . Οι περισσότεροι µεσολαβητές, πάντως, φαίνεται να θεωρούν, όπως προέκυψε, από τη 10 συζήτηση σε σχετικό εσωτερικό σεµινάριο του Οργανισµού , ότι σε αρκετές περιπτώσεις, η ανάγκη ερµηνείας προβλήθηκε καταχρηστικά, για να δοθεί η δυνατότητα επαναδιαπραγµάτευσης Σ.Σ.Ε., πριν από τη λήξη ή την καταγγελία τους. Περαιτέρω, γενικότερα υπάρχει ένα ζήτηµα ως προς τη συµβατότητα ένταξης της ερµηνείας στο σχήµα µεσολάβησης και διαιτησίας του Ο.ΜΕ.∆. Μάλιστα, σε µια τουλάχιστον περίπτωση, η αρµοδιότητα του Ο.ΜΕ.∆., ως προς την ερµηνεία όρου 11 ∆ιαιτητικής Απόφασης, τέθηκε ρητά . Ως γνωστό, ο ν. 1876/1990, διαφοροποιήθηκε µεταξύ του ιδίου και της Οµοσπονδίας Μισθωτών Τύπου και Βιοµηχανίας Χάρτου για τους όρους αµοιβής και εργασίας των εργαζοµένων σε επιχειρήσεις κυτιοποιίας και χαρτοκιβωτίων όλης της Χώρας για το έτος 2004. 9 Βλ. πχ. την υπόθεση µεσολάβησης 136/3-8-2004 της Πανελλήνιας Οµοσπονδίας Εργατών Επισιτισµού και Υπαλλήλων Τουριστικών Επαγγελµάτων, µε την οποία ζητήθηκε από τον Ο.ΜΕ.∆. η ανάληψη µεσολαβητικής προσπάθειας για την ερµηνεία του Άρθρου 5 της ∆Α 19/2004 που προέβλεπε χορήγηση επιδόµατος Ολυµπιακών Αγώνων για τους Ξενοδοχοϋπαλλήλους του Νοµού Θεσσαλονίκης. Η εργατική πλευρά υπέβαλε το αίτηµα Μεσολάβησης λόγω του ότι η Ένωση Ξενοδόχων Θεσσαλονίκης ερµήνευσε (Εγκύκλιος της 7-7-2004) την ανωτέρω ρύθµιση περί Επιδόµατος Ολυµπιακών Αγώνων ως έχουσα εφαρµογή µόνο για επιχειρήσεις του Νοµού Θεσσαλονίκης οι οποίες έχουν συµβληθεί µε τον Οργανισµό ΑΘΗΝΑ 2004 η άλλον συναφή φορέα για την φιλοξενία των αποστολών και των µελών των Επιτροπών Ολυµπιακών και Παραολυµπιακών Αγώνων, εξαιρώντας από το πεδίο εφαρµογής τις µη συµβληθείσες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις του Νοµού, παρά το γράµµα του σχετικού όρου της ΣΣΕ. Ο µεσολαβητής διαπίστωσε ότι η διατύπωση της διάταξης ήταν σαφής, απορρίπτοντας τις περί του αντιθέτου αιτιάσεις της εργοδοτικής πλευράς και η υπόθεση κατέληξε στην διαιτησία. Εκεί η εργοδοτική πλευρά αµφισβήτησε την αρµοδιότητα του ΟΜΕ∆ να ερµηνεύει όρους διαιτητικών αποφάσεων. Βλ. σχετικά και σηµ. 11 10 Σεµινάριο της 18/5/2005 µε θέµα: «Η ερµηνεία κανονιστικού όρου Σ.Σ.Ε. ως θέµα µεσολάβησης» και εισηγητή το µεσολαβητή Γ. Κατρούγκαλο. Η εισήγηση αυτή δηµοσιεύθηκε στη συνέχεια στο ∆ίκαιο Επιχειρήσεων και Εταιριών, 11/2005, σελ. 1131-1136. 11 Στην υπόθεση µεσολάβησης 136/3-8-2004 της Πανελλήνιας Οµοσπονδίας Εργατών Επισιτισµού και Υπαλλήλων Τουριστικών Επαγγελµάτων (βλ. παραπάνω σηµ 9) . Η εργοδοτική πλευρά υποστήριξε ότι «από τη στιγµή κατά την οποία η συγκεκριµένη διάταξη δεν είναι διάταξη Σ.Σ.Ε. που έχει υπογραφεί από αυτήν και αποτελεί όρο ή τµήµα της µεσολαβητικής πρότασης η οποία υλοποιήθηκε µε διαιτητική απόφαση, πρόταση την οποία δεν αποδέχθηκε η ίδια, δεν υπάρχει ούτε αρµοδιότητα, ούτε υποχρέωση για την ερµηνεία της. (…Α)υτήν την αρµοδιότητα την έχει µόνον ο δικαστής». Ορθά, υπό το ισχύον νοµικό πλαίσιο, η διαιτητής του Ο.ΜΕ.∆ απέρριψε τον ισχυρισµό αυτόν, µε το εξής σκεπτικό: «το περιεχόµενο των Σ.Σ.Ε σύµφωνα µε το άρθρο 2 Ν. 1876/90 µπορεί οµοίως να είναι και περιεχόµενο των ∆.Α, η δε ερµηνεία κανονιστικών όρων Σ.Σ.Ε. ή ∆.Α., εφόσον η συγκεκριµένη διαφορά προσλαµβάνει το χαρακτήρα συλλογικής διαφοράς συµφερόντων, ανήκει στην αρµοδιότητα της ∆ιαιτησίας του Ν. 1876/90, η οποία 87