Page 54 - ΜΕΛΕΤΗ ΤΕΛΙΚΟ SOS

επανακατατίθενται µετά από νέα συλλογική διαπραγµάτευση σύµφωνα µε τα προβλεπόµενα στον Ν. 1876/90, β) Σ.Σ.Ε που δεν ανανεώνονται και δεν επανακατατίθενται, χωρίς αυτό να σηµαίνει εξ ορισµού ότι ,κατ’ ουσίαν, «αποχωρούν» της δοµής των συλλογικών διαπραγµατεύσεων, καθώς ενδεχοµένως για κάποιο χρονικό διάστηµα δεν γίνονται εκ νέου αντικείµενο συλλογικής διαπραγµάτευσης, µε αποτέλεσµα να µην επανεµφανίζονται στην καταγραφή, και γ) νέες Σ.Σ.Ε που εισέρχονται για πρώτη φορά στην εκ των πραγµάτων ζωντανή και εξελισσόµενη δοµή των συλλογικών διαπραγµατεύσεων. Επιπλέον, οι ετήσιοι αριθµοί των Σ.Σ.Ε που κατατίθενται, αφορούν Σ.Σ.Ε. που έχουν ποικίλη διάρκεια, καθώς είναι ορισµένου ή αορίστου χρόνου, και , συνεπώς, ο συνολικός αριθµός των Σ.Σ.Ε. κάθε έτους, που όπως έχουµε διαπιστώσει µεταβάλλεται σηµαντικά ανά έτος, είναι το τελικό αποτέλεσµα της καταγραφής κατά το συγκεκριµένο ηµερολογιακό χρόνο της καταγραφής των Σ.Σ.Ε., που κατατίθενται στην υπηρεσία του νυν Υπουργείου Απασχόλησης. Οι συνολικοί ετήσιοι αριθµοί περιλαµβάνουν, λοιπόν, Σ.Σ.Ε. που µπορούν να ταξινοµηθούν στις ανωτέρω τρεις κατηγορίες και δυναµικές, και είναι αυτές οι τρεις συνιστώσες που διαµορφώνουν τους ετήσιους αριθµούς των Σ.Σ.Ε., οι οποίοι, επιπλέον, προκύπτουν από την ταξινόµηση των Σ.Σ.Ε. κατά είδος, που γίνεται κατά την κατάθεσή τους στην υπηρεσία του Υπουργείου Απασχόλησης, είτε κατά τη δήλωση των συµβαλλοµένων στο κείµενο της Σ.Σ.Ε. για το είδος της, είτε κατά τον χαρακτηρισµό της Σ.Σ.Ε. από την υπηρεσία του Υπουργείου Απασχόλησης. Συνεπώς, δεδοµένης αυτής της διαδικασίας, ένα ουσιαστικό κριτήριο για τη διάγνωση και αξιολόγηση της εξέλιξης στη δοµή των συλλογικών διαπραγµατεύσεων, ως κριτήριο αλλαγών, είναι η εµφάνιση νέων και η «εξαφάνιση» από την καταγραφή των ετησίως συναπτοµένων Σ.Σ.Ε. κάποιων εκ των ήδη καταγεγραµµένων Σ.Σ.Ε. Για παράδειγµα, σύµφωνα µε τα στοιχεία του Πίνακα 2β, το 1991 καταγράφηκαν 374 Σ.Σ.Ε. (και ∆.Α.), το 2000 καταγράφηκαν 339 Σ.Σ.Ε. (και ∆.Α.) και το 2007 καταγράφηκαν 361 Σ.Σ.Ε. (και ∆.Α.), επιµεριζόµενες κατά είδος, όπως φαίνεται στα στοιχεία του Πίνακα 2β. Το ερώτηµα είναι, παρά τη σχετική συνάφεια των αριθµητικών µεγεθών, πόσες από αυτές είναι οι ίδιες και πόσες είναι διαφορετικές, διότι η συγκριτική ανάλυση αποκαλύπτει ότι από έτος σε έτος υπάρχουν συνέχειες και ασυνέχειες ως προς την διαπραγµάτευση, σύναψη, κατάθεση και την επαναδιαπραγµάτευση/ επανασύναψη/ επανακατάθεση των ίδιων Σ.Σ.Ε., και µέσα από αυτή τη δυναµική εξελίσσεται η δοµή των συλλογικών διαπραγµατεύσεων στην ελληνική οικονοµία και κοινωνία. Για να εξετασθεί αυτή η δυναµική ήταν αναγκαίο να συνταχθεί / δηµιουργηθεί µία βάση δεδοµένων, όπου οι ετήσιοι αριθµοί του συνόλου των Σ.Σ.Ε. συνοδευόταν από την αναλυτική καταγραφή, αντιστοίχιση και ταυτοποίηση των Σ.Σ.Ε. και ∆.Α., και, επιπλέον, δεδοµένων των θεµάτων που προκύπτουν όσον αφορά τον χαρακτηρισµό τους από την επανεξέταση του χαρακτηρισµού τους και της ταξινόµησής τους κατά είδος. Σκοπός αυτής της διαδικασίας δεν ήταν «να κριθούν» οι ταξινοµήσεις της υπηρεσίας του Υπουργείου Απασχόλησης, οι οποίες είναι κατά κανόνα ορθές, αλλά να εισαχθούν και νέες κατηγορίες ταξινοµήσεων, µε βάση τις διαπιστώσεις για τα πραγµατικά χαρακτηριστικά των Κλαδικών, των Οµοιοεπαγγελµατικών και των Επιχειρησιακών Σ.Σ.Ε ,όπως αυτά προαναφέρθηκαν στην ενότητα 1.6 του παρόντος Κεφαλαίου. 54