Page 49 - ΜΕΛΕΤΗ ΤΕΛΙΚΟ SOS

Σ.Σ.Ε. του νυν Υπουργείου Απασχόλησης. Αφετέρου δε των, οιονεί, Κλαδικών Σ.Σ.Ε., που στο προηγούµενο θεσµικό πλαίσιο του Ν. 3239/55, όταν συνάπτονταν, καταγράφονταν είτε ως Οµοιοεπαγγελµατικές Σ.Σ.Ε., είτε ως Ειδικές Σ.Σ.Ε. Έτσι, όταν από την 5η έως την 8η Φεβρουαρίου 1990 συζητήθηκε στην Βουλή και ψηφίσθηκε ο Ν. 1876/90, και την 8η Μαρτίου 1990 δηµοσιεύθηκε στην Εφηµερίδα της Κυβερνήσεως για να τεθεί σε ισχύ εντός µηνός από την δηµοσίευσή του, δεν υπήρξε ανάγκη να αλλάξει ριζικά και ουσιαστικά η δοµή του συστήµατος των συλλογικών διαπραγµατεύσεων από το ένα έτος στο άλλο. Αυτό που κυρίως συνέβη είναι ότι ορισµένες Σ.Σ.Ε. άλλαξαν τυπικά χαρακτηρισµό, κατά την καταχώρησή τους από το µηχανισµό του τότε Υπουργείου Εργασίας. Όµως µετά την υιοθέτηση του Ν. 1876/90 η «αναγνώριση» των Κλαδικών και των Επιχειρησιακών Σ.Σ.Ε. παρέσχε την δυνατότητα για µεγαλύτερη «διαφάνεια» ως προς το είδος και ως προς την δοµή του συστήµατος των συλλογικών διαπραγµατεύσεων στην Ελλάδα και συνέβαλε στην οµαλοποίηση της εξέλιξής της. Ειδικότερα η αναλυτική επεξεργασία των Σ.Σ.Ε. αποκαλύπτει ότι η δοµή των συλλογικών διαπραγµατεύσεων κατά την περίοδο 1990-2008, η οποία περιλαµβάνει όπως προαναφέρθηκε στην ενότητα 1.5, κατά µέσο όρο, εκτός από την Εθνική Γενική Σ.Σ.Ε., σχεδόν 100 Κλαδικές Σ.Σ.Ε. και σχεδόν 90 Οµοιοεπαγγελµατικές Σ.Σ.Ε., είναι, κατ’ ουσίαν, µία δοµή που προϋπήρχε του Ν. 1876/90 και η οποία είχε αναπτυχθεί «κατά κύµατα» σε επιµέρους περιόδους έχοντας/ αποκτώντας «προσθήκες» και «συνιστώσες» όχι µόνο προγενέστερες της υιοθέτησης και της ισχύος του Ν. 1876/90, αλλά σε ορισµένες περιπτώσεις ακόµη και προγενέστερες της υιοθέτησης και της ισχύος του Ν. 3239/55. Περιλαµβάνει δηλαδή συνιστώσες της πρώτης περιόδου εφαρµογής του Ν. 3239/55, ήτοι της περιόδου 1955-1967, αλλά κυρίως είναι προϊόν, και περιλαµβάνει συνιστώσες της περιόδου 1975-1989. Έτσι, η εικόνα των «κυµάτων», που περιγράφηκε στο ∆ιάγραµµα 1, αποδίδει σε ένα βαθµό και τη διαδικασία συγκρότησης και εξέλιξης του πυρήνα της ισχύουσας δοµής των συλλογικών διαπραγµατεύσεων στην Ελλάδα, τόσο στις Κλαδικές όσο και στις Οµοιοεπαγγελµατικές Σ.Σ.Ε. Από την νέα συγκριτική ανάλυση του καταλόγου και της δοµής των συλλογικών διαπραγµατεύσεων µε κριτήριο το ποιούς ακριβώς αφορούν οι Σ.Σ.Ε. (και ∆.Α.), κατά είδος, µε βάση το πεδίο ισχύος τους, προκύπτει ότι, ήδη κατά την περίοδο µετάβασης από το πλαίσιο του Ν. 3239/55 στο πλαίσιο του Ν. 1876/90, το µεγαλύτερο µέρος των Κλαδικών και των Οµοιοεπαγγελµατικών Σ.Σ.Ε. (και ∆.Α.), δηλαδή οι περισσότερες Σ.Σ.Ε. και ∆.Α. οι οποίες είναι και αντιπροσωπευτικές/ τυπικές περιπτώσεις των πραγµατικών ειδών Σ.Σ.Ε. και της πραγµατικής δοµής των συλλογικών διαπραγµατεύσεων στην Ελλάδα, δεν είναι τυπικές - γνήσιες Κλαδικές ή Οµοιοεπαγγελµατικές Σ.Σ.Ε., κατά την κυριολεκτική έννοια του ορισµού τους, στο άρθρο 3 του Ν. 1876/90. Για τις Κλαδικές, ενώ σύµφωνα µε το άρθρο 3 του Ν. 1876/90 είναι αυτές «που αφορούν τους εργαζοµένους περισσότερων οµοειδών ή συναφών εκµεταλλεύσεων ή επιχειρήσεων ορισµένης πόλης ή περιφέρειας ή και όλης της χώρας», οι τυπικές Κλαδικές Σ.Σ.Ε. της πραγµατικής δοµής των συλλογικών διαπραγµατεύσεων στην Ελλάδα, είναι κατά κανόνα Σ.Σ.Ε. που αφορούν µία κύρια ειδικότητα εργαζοµένων, και 49