Page 50 - ΜΕΛΕΤΗ ΤΕΛΙΚΟ SOS

τις συναφείς ιεραρχήσεις αυτής, ενός ορισµένου Κλάδου της οικονοµίας, και όχι το σύνολο των εργαζοµένων αυτού του Κλάδου, ανεξαρτήτως ειδικότητας. Τέτοιο τυπικό παράδειγµα είναι π.χ. η Κλαδική Σ.Σ.Ε. «για τους όρους αµοιβής και εργασίας των Υποδηµατεργατών-τριών», που αφορά υποδηµατεργάτες-τριες που διακρίνονται σε κατηγορίες (Ανειδίκευτοι, Ρέγουλες – Βοηθοί ειδικευµένοι, Ειδικευµένοι), δηλαδή τις ιεραρχήσεις µιας κύριας ειδικότητας ενός Κλάδου, και όχι το σύνολο των εργαζοµένων του Κλάδου, ανεξαρτήτως ειδικότητας. Εν προκειµένω, ο αριθµός των ειδικοτήτων της Κλαδικής Σ.Σ.Ε. είναι περιορισµένος, και αυτή είναι η τυπική / αντιπροσωπευτική περίπτωση των περισσότερων Κλαδικών Σ.Σ.Ε., όπου είτε οι ειδικότητες, είτε οι οµαδοποιήσεις των ειδικοτήτων, ως προς τη ρύθµιση των όρων αµοιβής και εργασίας, ταξινοµούνται σε 2-3 έως 6-7 κατηγορίες. Ωστόσο, σε αρκετές Σ.Σ.Ε. συµβαίνει να υπάρχει και µεγαλύτερος αριθµός ειδικοτήτων και ιεραρχήσεων, ανάλογα µε την οργάνωση και τον καταµερισµό της εργασίας στις επιχειρήσεις του Κλάδου, όπως π.χ. στους Αγγειοπλάστες, όπου καταγράφονται και ρυθµίζονται 26 διαφορετικές ειδικότητες. Όµως, είναι «µετρηµένες στα δάκτυλα» οι περιπτώσεις Κλαδικών Σ.Σ.Ε., που τείνουν να καλύπτουν το σύνολο των εργαζοµένων του Κλάδου, ανεξαρτήτως ειδικότητας, είτε διότι η ρύθµιση των όρων εργασίας γίνεται µε βάση τα έτη υπηρεσίας στην επιχείρηση και στον Κλάδο (π.χ. Τράπεζες, Ασφαλιστικές), είτε διότι περιλαµβάνουν αναλυτικά, αν όχι όλες, σχεδόν τις περισσότερες ή την πλειοψηφία των ειδικοτήτων και των επαγγελµάτων, που απασχολούνται στο συγκεκριµένο Κλάδο (π.χ. Κλινικές, Εµπόριο, Υπηρεσίες, κ.λπ). Αντιστοίχως, για τις Οµοιοεπαγγελµατικές Σ.Σ.Ε. η συνήθης περίπτωση των πραγµατικών Οµοιοεπαγγελµατικών Σ.Σ.Ε. στην υφιστάµενη δοµή των συλλογικών διαπραγµατεύσεων, τόσο πριν όσο και µετά την υιοθέτηση του Ν. 1876/90, είναι οι Οµοιοεπαγγελµατικές Σ.Σ.Ε., µε πεδίο ισχύος οριζόµενο για ένα επάγγελµα σε έναν επιµέρους Κλάδο της οικονοµίας (π.χ. Ηλεκτροτεχνίτες Ξενοδοχείων ή Πρακτικοί Μηχανικοί Ξενοδοχείων), ενώ είναι, επίσης, περιορισµένος ο αριθµός των Οµοιοεπαγγελµατικών Σ.Σ.Ε. που καλύπτουν ένα επάγγελµα διακλαδικά, ανεξαρτήτως του Κλάδου, στον οποίο αυτό ασκείται (π.χ. Λογιστές). Οι ανωτέρω αποσαφηνίσεις δεν αποσκοπούν, βεβαίως, στο «να κρίνουν» την τυπική συµµόρφωση των συµβαλλόµενων µερών στο πλήθος των Κλαδικών και Οµοιοεπαγγελµατικών Σ.Σ.Ε., µε την κυριολεκτική (και ενδεχοµένως «στενή») ερµηνεία του ορισµού των Κλαδικών και των Οµοιοεπαγγελµατικών Σ.Σ.Ε., κατά το άρθρο 3 του Ν. 1876/90, και για την περίπτωση των Οµοιοεπαγγελµατικών Σ.Σ.Ε. ακόµη και έναντι της κυριολεκτικής ερµηνείας (επίσης «στενής») του ορισµού τους, κατά το άρθρο 7 του Ν. 3239/55. Πραγµατοποιούνται για να συµβάλλουν στη διάγνωση των πραγµατικών στοιχείων συνέχειας και αλλαγής στη δοµή των συλλογικών διαπραγµατεύσεων που υπήρξαν κατά τη µετάβαση από το σύστηµα συλλογικών διαπραγµατεύσεων του Ν. 3239/55 σε αυτό του Ν. 1876/90, µε δεδοµένο ότι δεν είναι µόνον, ή κυρίως, οι νοµικές ρυθµίσεις που καθορίζουν τη δοµή των συλλογικών διαπραγµατεύσεων και την εξέλιξή της, αλλά είναι και, ή κυρίως, η συλλογική αυτονοµία των µερών. 50