Page 16 - ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΘΕΣΗ 2014
P. 16
6/2012, η προσφυγή στη ∆ιαιτησία του Ο.ΜΕ.∆. µπορούσε να γίνει αποκλειστικά και µόνο µε συµφωνία και των δύο µερών της συλλογικής διαφοράς. Επιπλέον ο ∆ιαιτητής περιοριζόταν στη ρύθµιση µόνο του βασικού µισθού και βασικού ηµεροµισθίου. Η Πράξη αυτή προσεβλήθη από τα ενδιαφερόµενα µέρη της συλλογικής διαπραγµάτευσης και ειδικότερα από την εργατική πλευρά. (Γ.Σ.Ε.Ε. και λοιπές συνδικαλιστικές οργανώσεις). Επί της προσφυγής αυτής εκδόθηκε η υπ’ αριθµ. 2307/2014 απόφαση της Ολοµελείας του Σ.τ.Ε., η οποία έκρινε τις διατάξεις της παραπάνω Π.Υ.Σ., που αφορούσαν την προσφυγή στη διαιτησία και το εύρος ρύθµισης της ∆ιαιτητικής Απόφασης, ως αντισυνταγµατικές. Σε συµµόρφωση της απόφασης αυτής του Σ.τ.Ε. το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, κατάρτισε σχέδιο νόµου, το οποίο κατέθεσε προς ψήφιση στη Βουλή και τελικά ψηφίστηκε ως ν. 4303/2014, κύρια σηµεία του οποίου είναι τα εξής: Α) Ως προς τη Μεσολάβηση, επέβαλε στα µεν διαπραγµατευόµενα µέρη να αιτιολογούν επαρκώς τις προτάσεις και αντιπροτάσεις τους κατά την διαπραγµάτευση προς υπογραφή σ.σ.ε., στον δε µεσολαβητή του Ο.ΜΕ.∆., που επιλαµβάνεται την υπόθεσή τους, την υποχρέωση: α) αφενός να αιτιολογεί απόλυτα τους όρους της πρότασής του και β) η πρότασή του να περιέχει ολοκληρωµένο κείµενο µε όλες τις διατάξεις των νέων κανονιστικών όρων που προτείνονται καθώς και όλων των όρων των προηγουµένων συλλογικών ρυθµίσεων που διατηρούνται σε ισχύ. Β) Ως προς τη ∆ιαιτησία: α) επανέφερε τη δυνατότητα προσφυγής των ενδιαφεροµένων µερών στη ∆ιαιτησία είτε από κοινού είτε µονοµερώς χωρίς περιορισµούς ή προϋποθέσεις, β) καθιέρωσε την υποχρεωτική και ενδελεχή αιτιολόγηση των όρων της διαιτητικής απόφασης, γ) επέτρεψε την έκδοση απόφασης επί όλων των όρων της συλλογικής διαφοράς (αποδοχές και θεσµικά θέµατα) και δ) καθιέρωσε τη δυνατότητα προσβολής της πρωτοβάθµιας απόφασης (µονοµελούς ή τριµελούς επιτροπής διαιτησίας) µε έφεση ενώπιον ∆ευτεροβάθµιας Πενταµελούς Επιτροπής ∆ιαιτησίας στην οποία συµµετέχουν τρείς δικαστικοί (Σ.τ.Ε,, Άρειος Πάγος και Νοµικό Συµβούλιο του Κράτους) και δύο διαιτητές του Ο.ΜΕ.∆. και ε) προέβλεψε τη δυνατότητα προσβολής από τα µέρη της συλλογικής διαφοράς, τόσο της πρωτοβάθµιας όσο και της δευτεροβάθµιας διαιτητικής απόφασης στο Μονοµελές Πρωτοδικείο ή Εφετείο αντίστοιχα, µε δικαίωµα δικανικής κρίσης τόσο επί των τυπικών παραλείψεων που επικαλούνται οι προσφεύγοντες όσο και επί των ουσιαστικών κανονιστικών όρων της διαιτητικής απόφασης. Ζ. Η διατήρηση και η λειτουργία του Ο.ΜΕ.∆. και των θεσµών της µεσολάβησης και της διαιτησίας, συναρτώνται µε τη συνέχιση της ύπαρξης των αναγκών που τους δηµιούργησαν, οι οποίες εξακολουθούν να υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν µε δεδοµένο ότι, η αντιπαράθεση των συµφερόντων αποτελεί εγγενές στοιχείο των