Page 17 - ΜΕΛΕΤΗ ΤΕΛΙΚΟ SOS

παροχή διευκολύνσεων σε εργαζόµενους µε AIDS ή την αντιµετώπιση σεξουαλικής παρενόχλησης στον τόπο εργασίας. Βάσει των ανωτέρω, φαίνεται ότι το ελληνικό εργασιακό σύστηµα, το οποίο ποτέ δεν ήταν νεοκορπορατιστικό, δεν έχει ακόµη προσλάβει παρόµοια χαρακτηριστικά, µολονότι η λειτουργία του Ο.ΜΕ.∆. επηρέασε σηµαντικά την κουλτούρα διαλόγου των εκπροσώπων εργοδοτών και εργαζοµένων. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3. «Οι ∆ιαδικασίες των Συλλογικών ∆ιαπραγµατεύσεων µετά τον Ν. 1876/90» Μία από τις αλλαγές που εισήγαγε ο Ν. 1876/90 στο θεσµικό πλαίσιο των συλλογικών διαπραγµατεύσεων αφορά τις διαδικασίες διαπραγµατεύσεων και σύναψης συλλογικών συµβάσεων εργασίας (Σ.Σ.Ε.). Στο νέο σύστηµα του Ν. 1876/90 αφενός της διαιτησίας παρεµβάλλεται και προηγείται η µεσολάβηση, αφετέρου, όπως υπογραµµίζει και η Εισηγητική Έκθεση του Ν. 1876/90 (σελ. 32) ορίζει όµως (µε την παράγραφο 2 και αυτό είναι το σηµαντικό της διάταξης) ότι «η προσφυγή, οι διαδικασίες και τα όργανα της µεσολάβησης και διαιτησίας εναπόκεινται στην ελεύθερη συµφωνία των µερών (εκούσια µεσολάβηση- διαιτησία) και µόνον επικουρικά και σε περίπτωση διαφωνίας έχουν εφαρµογή τα σχήµατα µεσολάβησης και διαιτησίας που προβλέπει ο νόµος». ∆εδοµένων των ανωτέρω αλλαγών, η παρούσα µελέτη αναζήτησε συστηµατική τεκµηρίωση πρώτον, για το βαθµό αντικατάστασης των αυτοµατισµών του συστήµατος του Ν. 3239/55, οι οποίοι οδηγούσαν από τη «διαφωνία» στην υποχρεωτική διαιτησία και, δεύτερον, για τα στοιχεία αλλαγών και συνέχειας µετά την εφαρµογή και αξιοποίηση των δυνατοτήτων που παρείχε ο Ν. 1876/90 για υπηρεσίες Μεσολάβησης και ∆ιαιτησίας, µέσω του Σώµατος Μεσολαβητών- ∆ιαιτητών του Ο.ΜΕ.∆., κατά την περίοδο 1992-2008. Η παρούσα µελέτη έκρινε αναγκαίο να κινηθεί πέρα από τη διαχρονική σύγκριση του ποσοστού των ∆ιαιτητικών Αποφάσεων επί του συνόλου των Σ.Σ.Ε. και των ∆.Α., στο ποσοστό των ∆ιαιτητικών Αποφάσεων ως µερίδιο του συνολικού αριθµού των Συλλογικών Συµβάσεων Εργασίας και τον συγκριτικά πολύ µειωµένο και φθίνοντα ρόλο που διαδραµατίζει η ∆ιαιτησία, έναντι του παρελθόντος συστήµατος, που ίσχυσε βάσει του Ν. 3239/55 και να αναζητήσει µία αναλυτική και πληρέστερη εικόνα για τις περιοχές και τους τρόπους προόδου των ελεύθερων συλλογικών διαπραγµατεύσεων, στα πλαίσια του Ν. 1876/90, ανά είδος Σ.Σ.Ε. Η ανάλυση υπογραµµίζει τη σηµασία της διαφοράς µεταξύ της προσφυγής στη ∆ιαιτησία και της έκδοσης ∆.Α., καθώς, ακόµη και στο στάδιο της ∆ιαιτησίας είναι εφικτή η σύναψη Σ.Σ.Ε. µε τη µεσολαβητική-διαιτητική προσπάθεια του ∆ιαιτητή, φαινόµενο όχι σπάνιο. Από τα στοιχεία προκύπτει ότι υψηλό µερίδιο των Σ.Σ.Ε. και ∆.Α. που συνάπτονται ετησίως, κατά µέσο όρο µία στις τρεις, κάνουν χρήση των υπηρεσιών της Μεσολάβησης του Ο.ΜΕ.∆. Η Μεσολάβηση είναι και παραµένει ένα κεντρικό συστατικό στοιχείο στη λειτουργία του συστήµατος συλλογικών διαπραγµατεύσεων του Ν. 1876/90. Τουλάχιστον στο ¼ των συλλογικών ρυθµίσεων Σ.Σ.Ε. και ∆.Α που συνάπτονται ετησίως, γίνεται χρήση της προσφυγής στις υπηρεσίες Μεσολάβησης του Ο.ΜΕ.∆. 17