Page 16 - ΜΕΛΕΤΗ ΤΕΛΙΚΟ SOS

Β-1.1. Ως προς την άσκηση του συνδικαλιστικού δικαιώµατος στην επιχείρηση, την παροχή συνδικαλιστικών διευκολύνσεων και τον τρόπο παρακράτησης των συνδικαλιστικών εισφορών και της απόδοσής τους στις δικαιούχες οργανώσεις. Β-1.2. Ως προς τη διεύρυνση των εξουσιών τους σχετικά µε την «άσκηση της επιχειρηµατικής πολιτικής στο µέτρο που αυτή επηρεάζει άµεσα τις εργασιακές σχέσεις». Β-2. Αφετέρου, µέσω της προσπάθειας να απαµβλυνθούν τα συγκρουσιακά χαρακτηριστικά του ελληνικού συνδικαλιστικού κινήµατος σε µια κατεύθυνση νεοκορπορατιστική, µε δύο προβλέψεις: Β-2.1. Ότι η Σ.Σ.Ε. µπορεί να περιέχει «ρήτρα ειρήνης», σχετικά µε τα ζητήµατα που ρυθµίζει. Β.2.2. Τη δυνατότητα συναινετικού καθορισµού διαδικασιών και όρων συλλογικής διαπραγµάτευσης, µεσολάβησης και διαιτησίας, εναλλακτικών του ν. 1876/90. Γ- Εµπλουτισµός της ύλης της διαπραγµάτευσης µε: Γ-1. Θέµατα κοινωνικής ασφάλισης, «εκτός από τα συνταξιοδοτικά, εφ’ όσον δεν έρχονται σε αντίθεση µε τη συνταγµατική τάξη και την πολιτική των δηµόσιων φορέων κοινωνικής ασφάλισης» Γ-2. Ρύθµιση ζητηµάτων µέσω των Εσωτερικών Κανονισµών όπως: α) Την κατάρτιση του εσωτερικού κανονισµού της επιχείρησης. β) Τον κανονισµό υγείας και ασφάλειας της επιχείρησης και των εργαζοµένων. γ) Την κατάρτιση ενηµερωτικών προγραµµάτων για τις νέες µεθόδους οργάνωσης της επιχείρησης και τη χρήση νέων τεχνολογιών. δ) Τον προγραµµατισµό της επιµόρφωσης, της διαρκούς εκπαίδευσης και της µετεκπαίδευσης του προσωπικού, ιδιαίτερα µετά από κάθε µετατροπή της τεχνολογίας. ε) Τον τρόπο ελέγχου της παρουσίας και της συµπεριφοράς του προσωπικού, στα πλαίσια της προστασίας της προσωπικότητας των εργαζοµένων, ιδίως απέναντι στα οπτικοακουστικά µέσα. στ) Τον προγραµµατισµό των κανονικών αδειών. ζ) Την επανένταξη των αναπήρων από εργατικό ατύχηµα που έγινε στην επιχείρηση, σε κατάλληλες γι` αυτούς θέσεις απασχόλησης. η) Τον προγραµµατισµό και τον έλεγχο πολιτιστικών, ψυχαγωγικών και κοινωνικών εκδηλώσεων. Γ-3. Θέµατα µερικής απασχόλησης και ρύθµισης του χρόνου εργασίας Η εφαρµογή στην πράξη των καινοτοµικών αυτών στοχεύσεων κυµαίνεται από τη σχετική επιτυχία ως την πλήρη αποτυχία. Ιδίως οι ρυθµίσεις που αποσκοπούσαν στο συνολικό επαναπροσανατολισµό του συστήµατος εργασιακών σχέσεων, δεν φαίνεται να ευτύχησαν (ελάχιστες Σ.Σ.Ε. περιέχουν «ρήτρες ειρήνης», ενώ υφίστανται σποραδικές ρυθµίσεις, που αφορούν περιορισµό του διευθυντικού δικαιώµατος ως προς τις απολύσεις ή τη ρύθµιση της διεξαγωγής απεργιών). Υπήρξε, αντιθέτως, κάποιος εµπλουτισµός στην ύλη των Επιχειρησιακών, ιδίως, Σ.Σ.Ε., ειδικά σε ό,τι αφορά κανονισµούς εργασίας, συµπληρωµατικές ασφαλιστικές καλύψεις και προβλέψεις για την αντιµετώπιση σύγχρονων προβληµάτων, όπως η 16