Page 139 - ΜΕΛΕΤΗ ΤΕΛΙΚΟ SOS
P. 139
στην περίπτωση των Τοπικών Οµοιοεπαγγελµατικών Σ.Σ.Ε., «αποτυγχάνουν» σε ποσοστό 40 έως 50% στις Κλαδικές Σ.Σ.Ε και «αποτυγχάνουν» σε ποσοστό 10 έως 20% στις Επιχειρησιακές Σ.Σ.Ε. Αυτή η διαφοροποίηση ανά είδος Σ.Σ.Ε. εµφανίζεται παραστατικά στο ∆ιάγραµµα 3 (σελ.135). Από τα στοιχεία του Πίνακα 2, είναι αξιοσηµείωτο ότι, την περίοδο 2002-2006, το ποσοστό προσφυγής στη Μεσολάβηση για τη σύναψη Κλαδικών Σ.Σ.Ε. υπερβαίνει το ποσοστό προσφυγής στη Μεσολάβηση, για τη σύναψη Οµοιοεπαγγελµατικών Σ.Σ.Ε.. Με άλλα λόγια, ο υψηλός βαθµός «αποτυχίας», που επί σειρά ετών χαρακτήριζε τις συλλογικές διαπραγµατεύσεις για σύναψη Οµοιοεπαγγελµατικών Σ.Σ.Ε., την περίοδο 2002-2006 εµφανίζεται υψηλότερος στις Κλαδικές Σ.Σ.Ε. Αιτία αυτής της εξέλιξης φαίνεται να είναι, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του Πίνακα α 3 και από το ∆ιάγραµµα 3 (σελ.136), η υποχώρηση του υψηλού ποσοστού «αποτυχίας» στις απευθείας συλλογικές διαπραγµα-τεύσεις για τη σύναψη Τοπικών Οµοιοεπαγγελµατικών Σ.Σ.Ε., οι οποίες κατά τα τελευταία έτη γνωρίζουν, ούτως ή άλλως, υποχώρηση, στα πλαίσια της εξελισσόµενης δοµής των συλλογικών διαπραγµα- τεύσεων. Όπως έχει ήδη υπογραµµισθεί ανωτέρω, ενώ στο πλαίσιο του Ν. 3239/55 η «αποτυχία» στις συλλογικές διαπραγµατεύσεις οδηγούσε αυτόµατα στην έκδοση ∆ιαιτητικής Απόφασης, στο πλαίσιο του Ν. 1876/90, πριν την έκδοση ∆ιαιτητικής Απόφασης παρεµβάλλονται κατ’ ουσίαν δύο ακόµη ευκαιρίες για την επιτυχία των συλλογικών διαπραγµατεύσεων µεταξύ των µερών: πρώτον, η σύναψη Σ.Σ.Ε. µε Μεσολάβηση και δεύτερον, η σύναψη Σ.Σ.Ε. στο στάδιο της ∆ιαιτησίας. Η λειτουργία και η αποτελεσµατικότητα των δύο αυτών ευκαιριών θεραπείας της «αποτυχίας» στις απευθείας συλλογικές διαπραγµατεύσεις µεταξύ των µερών, περιγράφεται από τα στοιχεία του Πίνακα 1, για το σύνολο των συλλογικών ρυθµίσεων ανά έτος, και από τα στοιχεία του Πίνακα 2, για τις συλλογικές ρυθµίσεις ανά έτος και ανά είδος Σ.Σ.Ε. Η ανάλυση των τρόπων ρύθµισης ανά είδος Σ.Σ.Ε. επιβεβαιώνει τους διαφορετικούς βαθµούς «αποτυχίας» των απευθείας συλλογικών διαπραγµατεύσεων, που χαρακτηρίζουν τις Οµοιοεπαγγελµατικές Σ.Σ.Ε., οι οποίες χαρακτηρίζονται από υψηλότερα ποσοστά «αποτυχίας» έναντι των Κλαδικών, οι οποίες χαρακτηρίζονται από ποσοστά «αποτυχίας» πλησιέστερα στο µέσο όρο του συνόλου των Σ.Σ.Ε., ανεξαρτήτως είδους, και κυρίως έναντι των Επιχειρησιακών Σ.Σ.Ε., οι οποίες χαρακτηρίζονται από χαµηλότερα ποσοστά «αποτυχίας» έναντι των Οµοιοεπαγγελµατικών και των Κλαδικών Σ.Σ.Ε.. Μετά τη διαφοροποίηση ανά είδος Σ.Σ.Ε., του βαθµού προσφυγής στη Μεσολάβηση, έχει ενδιαφέρον να εξετασθεί ο βαθµός προσφυγής στη ∆ιαιτησία και ο βαθµός ρύθµισης των Σ.Σ.Ε. µε έκδοση ∆ιαιτητικών Αποφάσεων ανά είδος Σ.Σ.Ε.. Σύµφωνα µε τα στοιχεία του Πίνακα 2, ο βαθµός προσφυγής στη ∆ιαιτησία είναι και πάλι υψηλότερος για τις Οµοιοεπαγγελµατικές Σ.Σ.Ε., αν και εδώ η απόσταση από τις Κλαδικές Σ.Σ.Ε. µειώνεται. Σε σχεδόν 1 στις 3 έως 1 στις 4 συλλογικές διαπραγµατεύσεις για σύναψη Οµοιοεπαγγελµατικών Σ.Σ.Ε., καθίσταται αναγκαία η προσφυγή σε υπηρεσίες ∆ιαιτησίας του Ο.ΜΕ.∆. 139
   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144