Το περιεχόμενο της ρύθμισης για το Δημόσιο Διάλογο
Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που κηρύσσουν απεργία:
Α) στις υπηρεσίες, οργανισμούς και επιχειρήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 19 παρ. 2 του ν. 1264/1982, όπως συμπληρώθηκε με τις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 3 του ν. 1915/1990, όπως ισχύει σήμερα μετά το Ν. 2224/1994, πριν ασκήσουν το δικαίωμα της απεργίας υποχρεούνται να καλέσουν τον εργοδότη με έγγραφο, που κοινοποιείται με δικαστικό επιμελητή, σε δημόσιο διάλογο για τα αιτήματα της απεργίας, να ορίσουν το απαραίτητο προσωπικό για την εξυπηρέτηση βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου που εξυπηρετούν οι επιχειρήσεις αυτές.
Ειδικότερα ζωτικής σημασίας θέματα για την εξυπηρέτηση βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου θεωρούνται :
- Η παροχή υγειονομικών υπηρεσιών από νοσηλευτικά εν γένει ιδρύματα.
- Η διύλιση και διανομή ύδατος.
- Η παραγωγή και διανομή ηλεκτρικού ρεύματος ή καύσιμου αερίου.
- Η παραγωγή και διανομή ακάθαρτου πετρελαίου.
- Η μεταφορά προσώπων και αγαθών από την ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα.
- Οι τηλεπικοινωνίες και ταχυδρομεία, Ραδιοφωνία και Τηλεόραση.
- Η αποχέτευση και απαγωγή ακάθαρτων υδάτων και λυμάτων και αποκομιδή και εναπόθεσης απορριμμάτων.
- Η φορτοεκφόρτωση και αποθήκευση εμπορευμάτων στα λιμάνια.
- Οι εργασίες της Τράπεζας της Ελλάδος, της Πολιτικής Αεροπορίας και κάθε είδους υπηρεσίες ή τμήματα υπηρεσιών, που απασχολούνται μόνο με την εκκαθάριση και πληρωμή των μισθών του προσωπικού του κατά το άρθρο 51 του ν. 1892/1990 δημόσιου τομέα και των συντάξεων των συνταξιούχων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Β) Στις λοιπές επιχειρήσεις, η συνδικαλιστική οργάνωση που κηρύσσει την απεργία έχει τη ευχέρεια να ζητήσει τη διεξαγωγή δημόσιου διαλόγου, σύμφωνα με τις διατάξεις αυτού του άρθρου, πριν ή και κατά τη διάρκεια της απεργίας.
Ευχέρεια να ζητήσει τη διεξαγωγή δημοσίου διαλόγου έχει και ο εργοδότης, όταν με οποιοδήποτε τρόπο πληροφορηθεί τα αιτήματα της απεργίας, ή την κήρυξη απεργίας, ή κρίνει ότι υπάρχει κίνδυνος διατάραξης της εργασιακής ειρήνης στην επιχείρησή του.
