Page 13 - Report_2011_3
P. 13
εκπαιδευτικού έργου και της οργάνωσης και εποπτείας των ηλεκτρονικών υποδοµών και συστηµάτων του. Κατά το ίδιο έτος, ο Ο.ΜΕ.∆. διατήρησε τα κεντρικά γραφεία του στην Αθήνα, Πλ. Βικτωρίας 7, και το περιφερειακό γραφείο στη Θεσσαλονίκη, Πολυτεχνείου 21. Στ. Κατά το έτος 2012 η λειτουργία του Ο.ΜΕ.∆. και η επιτέλεση του έργου του, αλλά και γενικά οι συλλογικές διαπραγµατεύσεις, αναπόφευκτα, θα επηρεασθούν περαιτέρω από τις νεώτερες εξελίξεις στο νοµοθετικό και οικονοµικό πεδίο. Ήδη, την ολοκλήρωση της παρούσας Έκθεσης πρόλαβε στις 14.2.2012 η ψήφιση του ν.4046/2012 για την «Έγκριση των Σχεδίων Συµβάσεων Χρηµατοδοτικής ∆ιευκόλυνσης µεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταµείου Χρηµατοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής ∆ηµοκρατίας και της Τράπεζας της Ελλάδος, του Σχεδίου του Μνηµονίου Συνεννόησης µεταξύ της Ελληνικής ∆ηµοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδος και άλλες επείγουσες διατάξεις για τη µείωση του δηµοσίου χρέους και τη διάσωση της εθνικής οικονοµίας». Κατά την παράγραφο 6 του άρθρου 1 του νόµου αυτού, οι ρυθµίσεις που περιλαµβάνονται στο νέο «Μνηµόνιο Οικονοµικής και Χρηµατοπιστωτικής Πολιτικής», στις παραγράφους 28 και 29 του κεφαλαίου Ε' «∆ιαρθρωτικές Μεταρρυθµίσεις», και στο νέο «Μνηµόνιο Συνεννόησης στις Συγκεκριµένες Προϋποθέσεις Οικονοµικής Πολιτικής», στην παράγραφο 4.1. του Κεφαλαίου 4 «∆ιαρθρωτικές Μεταρρυθµίσεις για την Ενίσχυση της Ανάπτυξης», τα σχέδια των οποίων εγκρίνονται κατά την παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου και προσαρτώνται στο νόµο ως «Παράρτηµα V» και αναφέρονται σε εργασιακά θέµατα, συνιστούν πλήρεις κανόνες δικαίου άµεσης εφαρµογής και µε αποφάσεις του Υπουργικού Συµβουλίου θα ρυθµισθεί κάθε αναγκαίο ζήτηµα για την εφαρµογή τους. Σε συνέχεια του ν.4046/20120 δηµοσιεύθηκε, στις 28.2.2012 στην ΕτΚ (τεύχος Α φύλλο 38), η Πράξη Υπουργικού Συµβουλίου αριθµ. 6 της 28.2.2012 για τη «Ρύθµιση θεµάτων για την εφαρµογή της παρ.6 του άρθρου 1 του ν.4046/2012». Με τις διατάξεις των νοµοθετηµάτων αυτών, και ανεξάρτητα από τα ερωτήµατα νοµικής φύσης που γεννούν αυτά, δεν τροποποιούνται απλώς οι ρυθµίσεις για τις συλλογικές συµβάσεις εργασίας και τη διαιτησία, αλλά επέρχονται ανατροπές στο νοµοθετικό καθεστώς που τις διέπει. Αναφέρονται, ενδεικτικά, οι ρυθµίσεις τους µε τις οποίες: (α) Η προσφυγή στη διαιτησία γίνεται πλέον µόνο µε συµφωνία των µερών και περιορίζεται αποκλειστικά στον καθορισµό βασικού µισθού ή/και βασικού ηµεροµισθίου, ενώ δεν επιτρέπεται να περιλαµβάνεται σε αυτήν κανένα άλλο ζήτηµα αλλά ούτε και ρήτρες που διατηρούν κανονιστικούς όρους προηγούµενων Συλλογικών Συµβάσεων Εργασίας ή ∆ιαιτητικών Αποφάσεων. (β) Η διάρκεια των συλλογικών συµβάσεων εργασίας και των διαιτητικών αποφάσεων καθορίζεται ως ορισµένου χρόνου, ο