Page 92 - praktika_eu_conf

esot_tel_omed_tt 31-01-11 15:54 ™ÂÏ›‰·90 Σ TPOΓΓY Λ O T P AΠEZI ενεργ bήτηση,στην πία κυρίως ανταπκρίννται.Εδώ,για παράδειγµα,περιλαµ- άνεται η τυριστική bήτηση, πυ απτελεί µια µετα+ρά στ εθνικ έδα+ς εν ς τµήµατς αυτής της bήτησης.Έτσι,έaυν συνειδητπιήσει τι δεν είναι δυνατ ν,µε µείωση των απδaών ή µε κατάργηση θέσεων εργασίας, να ελτιώσυν τ µέλλν τυς. Βεαίως, υπάρaυν πιέσεις για απδτικ τητα ή για επιίωση, πυ µπρύν να καταστήσυν δύσκλη την κατάσταση. †µως, η θέση των εργδτών αυτών, µεσ- πρ θεσµα,είναι τι κατά ένα µεγάλ µέρς τα συµ+έρντά τυς είναι συνδεδεµένα µ’ ένα θετικ συµιασµ µε τυς εργαb µενυς, γιατί ι εργαb µενι αµέσως ή εµµέ- σως απτελύν τ κύρι µέρς της bήτησης. Τώρα θα περάσω στ άλλ άκρ.Θα σaλιάσω,µε απλ τρ π,τις πλυεθνικές ε- ταιρείες, πυ παράγυν για την παγκ σµια αγρά, hεκινώντας µε τις µνάδες παρα- γωγής, πυ ρίσκνται κατανεµηµένες σε λες τις aώρες. Αναbητύν, λιπ ν, την ά- ριστη τπθεσία για τη µνάδα της παραγωγής τυς, για να εhυπηρετήσυν την πα- γκ σµια αγρά.Άρα,η τπική bήτηση είναι εντελώς αδιά+ρη για τις πλυεθνικές ε- ταιρείες. Αυτ πυ ενδια+έρει τις πλυεθνικές εταιρείες, ως πρς τη aώρα εγκατά- στασης,είναι τ µναδιαί κ στς εργασίας,δηλαδή η σaέση ανάµεσα στην παραγω- γικ τητα και τ µισθ , πως και άλλα εαίως στιaεία: η πι τητα των υπδµών, των δηµσίων υπηρεσιών, τα πία µως δε µειώνυν τη σηµασία πυ έaει στην επι- λγή της πλυεθνικής εταιρείας η ελαaιστπίηση τυ κ στυς εργασίας. †µως, δεν έaυν κανένα ενδια+έρν για να ενθαρρύνυν την ανάπτυhη µιας σηµαντικής bήτη- σης στις aώρες, πυ είναι εγκατεστηµένες.Αυτ πυ τις ενδια+έρει, κυρίως, είναι η παγκ σµια bήτηση.Τ πρ ληµα είναι τι σε πλλές aώρες,ίσως aι στην Ελλάδα,αλ- λά σε πλλές aώρες, ι πλυεθνικές επιaειρήσεις κυριαρaύν στις εργδτικές ργα- νώσεις και ι εκπρ σωπι των µικρών και µεσαίων επιaειρήσεων ρίσκνται στη θέ- ση των κυριαρaύµενων. Τ bήτηµα είναι, αν ι εργδτικές ενώσεις θέλυν να αναbητήσυν ένα θετικ συµιασµ για να εhέλθυν απ την κρίση, µε πι τρ π θα παρτρύνυν τις π- λυεθνικές εταιρείες να θεωρήσυν τι έaυν συµ+έρν να πρaωρήσυν σε θετικ συµιασµ µε τα συνδικάτα. Και αυτ θεωρώ τι είναι δυνατ ν µ ν στ πλαίσι ε- ν ς πλυεθνικύ συντνισµύ, τυλάaιστν σε ευρωπαϊκ επίπεδ. Άρα, λέπετε - τι, σ η κάθε πλυεθνική εταιρεία hεaωριστά δεν έaει κανένα συµ+έρν να ενθαρ- ρύνει την εγaώρια εθνική bήτηση, τ σ ι ιθύνντες των πλυεθνικών επιaειρήσεων, πυ ρίσκνται κατά γενικ καν να µακριά απ τυς “ηλιθίυς”, µπρύν να κατα- νήσυν πλήρως, τι εάν λες ι συµπερι+ρές τυς δηγύν σε µια διαρκή απτελ- µάτωση της παγκ σµιας ικνµίας, αυτ πραγµατικά, µακρπρ θεσµα, δεν τυς συµ+έρει. Σκέ+τµαι τι η επιλγή πυ έaυµε τώρα, λέω “τώρα” γιατί τν πρώτ aρ ν η κρίση απτελύσε µια τέτια απειλή, πυ –για να απλπιήσυµε– λς κ σµς 90