Page 36 - praktika_eu_conf

esot_tel_omed_tt 31-01-11 15:54 ™ÂÏ›‰·34 E IΣHΓHΣEIΣ διαπραγµατεύσεων. Άλλες +ρές η τάση αυτή κρυ+ώνεται µε την ανάληψη της ε- hυσίας απ κυερνήσεις της δεhιάς ή της κεντρ-δεhιάς, πυ είναι πρσκλληµένες στν ικνµικ +ιλελευθερισµ . 3.3.Oι +αλαρώσεις συγκλίνυν; Η ραaύτητα τυ aρ νυ παρατήρησης και η πικιλία των εθνικών θέσεων απα- γρεύυν απ τώρα να εhάγυµε συµπεράσµατα για τ aαρακτήρα και την απτελε- σµατικ τητα των απαντήσεων πυ πρέρaνται απ τα εθνικά συστήµατα εργασια- κών σaέσεων, ενώπιν µιας κατάστασης κρίσης. Ωστ σ, κατά τ 2009, για λες τις aώρες της δυτικής Ευρώπης σηµειώνεται κάπια aαλάρωση. • Η ιαι τητα τυ σκ πυ συνέη τ καλκαίρι τυ 2008 και η πρπτική εν ς ά- µεσυ κινδύνυ κατάρρευσης τυ aρηµατπιστωτικύ και κατ πιν τυ ικνµι- κύ συστήµατς, δηµιυργύν καταρaήν τις άσεις για συναίνεση ανάµεσα στα τρία µέρη σε ρισµένυς στ aυς-κλειδιά: να διασωθεί τ aρηµατπιστωτικ σύ- στηµα, να διασ+αλιστεί δηµ σια aρηµατδ τηση για τα σaέδια ανάκαµψης, ιδιαί- τερα στν τµέα των υπδµών και να υπστηριaθύν ι ιµηaανίες πυ απει- λύνται περισσ τερ· να µετριασθεί τ κινωνικ κ στς, περιρίbντας τις απ- λύσεις (διαµ ρ+ωση της διάρκειας εργασίας και τυ aρ νυ µερικής απασa λη- σης) και στ τέλς να γίνει απδεκτή µια πρ σκαιρη δι γκωση των δηµ σιων ελ- λειµµάτων. • Πρ+ανώς η εργδσία και τα συνδικάτα δεν έaυν τις ίδιες πρτεραι τητες. Η εργδσία ευνεί τη ήθεια πρς τις επιaειρήσεις, ενώ τα συνδικάτα τη συγκρά- τηση της αγραστικής δύναµης των µισθωτών. †µως, τ µέγεθς των πρϋπλ- γισµών για την ανάκαµψη της ικνµίας,συνήθως αρκεί για την ικανπίηση και των δύ µερών,ακ µα δε είναι ευκλ τερ ταν ρισµένα µέτρα ικανπιύν κι- νά αιτήµατα, πως για παράδειγµα, η δηµ σια aρηµατδ τηση των δαπανών υ- πδµής ή η απbηµίωση της µερικής ανεργίας. • Ωστ σ,σε ρισµένες aώρες καταγρά+νται απ κινύ κριτικές πρς την κυέρ- νηση απ τις εργδτικές και απ τις συνδικαλιστικές ργανώσεις. Πρ κειται κυ- ρίως για περιπτώσεις πυ η κυέρνηση έaει εhαγγείλει σηµαντικά µέτρα, aωρίς πρηγυµένως να τα θέσει υπ διαύλευση ή ακ µη, για συγκυριακές καταστά- σεις πυ τα δύ µέρη κρίνυν τι ι ενέργειες των δηµ σιων Αρaών είναι ανεπαρ- κείς. †ταν λειτυργεί η αντίληψη τι υπάρaει κίνδυνς η κρίση να έaει µακρά διάρκεια ή τι η ανάκαµψη θα είναι αργή και ασταθής, ι διαγνώσεις και ι στρα- τηγικές των +ρέων έaυν την τάση να απκλίνυν σταδιακά. • Η εργδσία πρτάσσει λένα και περισσ τερ τις επιταγές τυ διεθνύς αντα- γωνισµύ. Κατά την άπψή της αυτές απαιτύν µια γενναία συµπίεση στα κ στη µισθδσίας και την επιτάaυνση των µεταρρυθµίσεων πυ στaεύυν στην ευελι- hία της αγράς εργασίας. 34