Διαιτησία είναι η διαδικασία επίλυσης συλλογικών διαφορών εργασίας με απόφαση είτε ενός Διαιτητή, είτε Τριμελούς Επιτροπής Διαιτησίας, είτε τέλος, αν ασκηθεί έφεση, Πενταμελούς Επιτροπής Διαιτησίας (Άρθρο 16 του Ν. 1876/1990, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο τέταρτο του Ν. 4303/2014), εφόσον τα Μέρη δεν έχουν καταλήξει σε κατάρτιση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (Σ.Σ.Ε), στο επίπεδο της Μεσολάβησης. 

Χαρακτηριστικά 

Η Διαιτητική Απόφαση φέρει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

• Υποκαθιστά την έλλειψη συμφωνίας των Μερών, γι' αυτό και εξομοιώνεται με Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
• Κινείται με πρωτοβουλία των Μερών, που εκφράζεται είτε μονομερώς από το ένα μέρος της συλλογικής διαφοράς, είτε από κοινού από τα δύο μέρη.
• Η Διαιτητική Απόφαση είναι δεσμευτική για τα Μέρη, που εμπλέκονται στη σχετική διαδικασία.
•  Οι ρυθμίσεις της Διαιτητικής Απόφασης στηρίζονται:
  • Στα σημεία σύγκλισης των απόψεων μεταξύ των μερών.
  • Στα στοιχεία και τις απόψεις, που εκτέθηκαν κατά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και για τα οποία δεν υπήρξε συμφωνία.

Το περιεχόμενο της Διαιτητικής Απόφασης (Δ.Α.)
Το περιεχόμενο μιας Δ.Α. είναι απολύτως όμοιο με αυτό των Σ.Σ.Ε. (Ν. 4303/2014) (βλ. Μεσολάβηση [2])